Souvenirs van februari...

Hoe ouder je wordt hoe sneller de tijd voorbij lijkt te gaan.
Een goeie reden om heel bewust om te gaan met "tijd" en
vooral te genieten van het gewone alledaagse leventje.
Nu ik de zestig gepasseerd ben wil ik op het einde van iedere
maand even terugblikken op die maand onder de titel"Souvenirs van..."
 Een manier om heel bewust in het leven te staan.
Een mooi souvenir of herinnering aan deze maand is het originele
verjaardagskaartje wat ik van mijn jongste zoon mocht ontvangen.
Op maandag komen Juliette en Klaasje naar Omi. En als die twee ukjes
naar huis zijn zit Omi achter haar computer om de "Foto van de week"
door te sturen. (De volgende twee foto's waren de foto's van deze week).

Brecht en Klaasje (4 maanden).

Juliette (7 maanden)

Op de achterkant van het kaartje stond deze lieve tekst!

Dit was het daarbij horende cadeau. Door de griep werden er deze
maand bijna geen kilometers gewandeld voor mijn 500 km challenge.
 Met zoveel wandelinspiratie kan het niet anders dan dat de volgende
maanden het aantal gewandelde kilometers flink gaan toenemen!!

Het futloze leventje op de bank vroeg om een eenvoudig
tijdverdrijf. Dit was hét moment om eens iets te doen met
al die mooie bolletjes garen die hier nog in de kast lagen.
De enige voorwaarde was dat de gebruikte steek me geen
energie zou kosten om te maken. Geen ingewikkeld patroon
en geen telwerk. De keuze viel op de granietsteek.

Via een filmpje op youtube maak ik me deze steek snel eigen.
Daarna is het gewoon haken tot het bolletje op is en dan een
volgende kleurtje kiezen. 

Ben eigenlijk best tevreden met het resultaat tot nu toe.
Toch een mooi souvenir overgehouden aan drie weken
uitzieken.

Ook een mooi souvenir is de bee die na enkele weken afwezig
zijn terug kon bijgewoond worden. Dit is een project van een
quiltmaatje. Het doorquilten van een Winding Ways quilt.

Vandaag en morgen is Rosalie hier om uit te zieken. Ziek zijn
is als een jojo bij die kleintjes. Het ene moment liggen ze op de zetel
terwijl ze het andere moment helemaal opgaan in hun spel.
Het was in ieder geval een mooi souvenir om Rosalie nog eens
een ganse dag hier te hebben. Ik mis de maandagen met haar
nog altijd.

Een laatste souvenir van deze maand is de ontdekking van
deze ontzettend leuke kinderboekjes. Het is een vereenvoudigde
versie van de klassieke sprookjes voor kinderen vanaf 3 jaar.

Ze zijn geschreven door Xavier Deneux en erg mooi uitgegeven
door Oogappel. Geen twijfel dat ik ze morgen weer ga lezen met
Rosalie.
Dit waren mijn souvenirtjes voor deze maand. Geen grootse dingen
maar stuk voor stuk dingen waar ik blij van werd en waar ik van genoten
heb. Vanaf morgen begin ik de souvenirtjes voor de maand maart te 
sprokkelen. Ik heb er al zin in!
Groetjes, Liliane

Peekaboo houses....

Nu er hier op maandag twee kleine ukjes komen om op te passen
moest er een bedje bijgezet worden op de kinderkamer. Toen ik daar
zo bezig was viel het me op dat er nog geen quiltje gemaakt was wat
de aandacht en nieuwsgierigheid van deze doelgroep zou kunnen
prikkelen.

Een nummer van "Miniature Quilts" uit 2000 bracht de oplossing.
Hierin stond het patroontje  "Peekaboo Houses" van Betty Alderman.
Omdat ik een grotere versie van het patroon verkoos heb ik eerst
het patroon vergroot. Daarna werd het patroon met potlood op de
 achtergrondstof getekend.

Daarna zocht ik stofjes voor de daken en werden deze
met behulp van vliesofix op de stof gestreken.

De daken werden met een festonsteek vastgezet.

De rest van het patroon werd met zwart borduurgaren geborduurd.

Toen de vier blokken klaar waren kon ik op zoek gaan naar een
geschikt ric rac bandje. Gelukkig vond ik de perfecte kleur tussen
mijn verzameling lintjes en bandjes.

Met dezelfde kleur borduurgaren heb ik dit bandje met een
klein steekje vastgezet op de achtergrondstof.

Deze huisjes doen me denken aan een koude winterse dag waar
het binnen gezellig zitten is rondom het brandende kacheltje.
Ik kon me daarom minder goed vinden in de bloemenrand die
op het originele patroon voorzien was om de buitenrand op
te vullen.

Ik laat die bloemetjes voor wat ze zijn en  begin te fantaseren over
het leven wat zich rondom zo'n huisje afspeelt. Zonder twijfel bevinden
er zich héél wat dieren in en rondom deze huisjes.

Daarom kies ik ervoor om de buitenste randen op te vullen
met verschillende dieren in stitchery.

Het midden van de quilt was het perfecte plekje om dit schattige
meisje te borduren.

Wanneer alle stitcheries gemaakt zijn kan het quilten beginnen.
Hier volg ik weer de aanwijzingen van het originele patroon.

Na een weekje hard doorwerken is het quiltje helemaal klaar.
Met een beetje fantasie kunnen hier leuke verhaaltjes bij verteld
worden die hopelijk uitmonden in een zalig slaapje!!
Fijne week allemaal en tot een volgende keer!
Groetjes Liliane

Zestig is lestig....

"Op mijn verjaardagsfeest probeerde ik de kaarsjes uit te blazen maar
ik werd teruggedreven door de hitte"
We hadden het al gevierd maar uiteindelijk breekt dan toch de dag
aan waarop je officieel deze drempel overstapt. Toch weer een goede
reden om het feest nog eens in beperkte kring over te doen.
Rosalie had haar uiterste best gedaan om Omi te verrassen met een
prachtig knutselwerkje. Het heeft mijn dag gekleurd!!

Ik had het allemaal prima geregeld. Eerst zouden er een aantal
kilometers gewandeld worden voor mijn "Walk with me"project.
Een opkomende verkoudheid heeft er echter een "Walk without me"
tocht van gemaakt. Dit vraagt om een herkansing.
Aan het calorieën verbrandende onderdeel van de dag heb ik niet
mee kunnen doen. Bij het calorieën verbruikende deel heb ik gelukkig
niet moeten passen. Integendeel!!

Zestig is lestig, zeggen ze hier. Ik heb het al vanaf dag één mogen
ondervinden. De verkoudheid is uiteindelijk griep geworden.
Het kleine beetje energie dat er nog over was werd gebruikt om
af en toe een rijtje te haken. Ondertussen gaat het alweer wat beter
en is deze lap een flink stuk opgeschoten.

Hier nog een aantal huisjes die er weer bijgekomen zijn voor
mijn "From zeroes to heroes" project.

Dit stapeltje boekjes heb ik enkele maanden geleden eens
gevonden in de kringwinkel. Ze zijn in Nederland uitgegeven.
Zijn deze boekjes bekend in Nederland? Werden ze daar 
misschien in de school gebruikt? 
Tot zover deze halfmaandelijkse up date.
Hou het gezond en tot een volgende keer!
Groetjes Liliane

Blanche....

Vanmorgen was Blanche Vandebroek te gast bij Wendy Vosters in Budel
om haar boek te signeren. Mijn eerste kennismaking met Blanche ( en
haar quilts) was op de Europese Quiltkampioenschappen in Maastricht
enkele jaren geleden.
Zij was daar te gast met een groot aantal van haar prachtige quilts.

Dat Blanche vorig jaar te gast was bij Wendy voor een show and tell
dat hadden we gemist gewoon omdat we het niet wisten. Echt jammer!
Het verhaal achter al die mooie quilts had ik haar wel héél graag eens
horen vertellen. 

Enkele weken geleden lees ik per toeval op Wendy haar Facebookpagina
dat Blanche terug naar Budel komt. Deze keer om haar boek, dat echt
vers van de pers is, te signeren. Deze kans laten we niet liggen.
Gisterenavond laat een WhatsApp berichtje naar mijn quiltmaatje
gestuurd en vanmorgen vroeg zaten we gezellig bij Wendy aan de
goed bevolkte tafel.

Het boek is prachtig verzorgd uitgegeven door Lannoo.
Het is een kijkboek geworden waarvan de harde buitenkant
in een mooie reliëfdruk is gedaan.
Bruikbare patronen ga je er niet in vinden maar als inspiratiebron
kan dit boek wel tellen!

Dikwijls zie je eerst een detailfoto over twee bladzijden
van een quilt.

Op de volgende bladzijde zie je dan de quilt in zijn volle glorie.
In het boek zijn een 50-tal quilts te zien in een verscheidenheid
van patronen. Met een mooi coffee table book en enkele lapjes
rijker trokken we meer dan tevreden huiswaarts!!

En wat heeft de tweede helft van de maand januari opgeleverd
voor mijn "Walk with me" project??
Veel minder dan ik had gehoopt! Er is nog een korte verjaardags-
wandeling met Rosalie geweest. Die heeft me een schamele 5 km
opgeleverd.

De volgende wandeling die ik had gepland viel juist op de dag
dat er een zware storm over het land trok. Omdat er overal
wegversperringen waren omwille van omgewaaide bomen
kostte het me al een hele omweg om tot bij mijn tochtgenoot van die
dag te geraken. Nadat we de situatie hadden ingeschat zijn we
toch op pad gegaan. 

De ergste wind was ondertussen gaan liggen. Overstromingen
en omgeploegde wandelpaden had ik al meegemaakt.
Massaal omgevallen bomen dat was weer eens iets anders
om tegen te komen onderweg!

Het was echt wel indrukwekkend hoeveel omgevallen bomen we gezien
hebben die dag. Om nog maar te zwijgen van de vele half afgebroken
takken die nog aan zoveel bomen hingen te bengelen. Toch maar goed
 opletten waar we de volgende keer gaan wandelen. Dit soort dingen
krijg ik liever niet op mijn kop -:). 

Tot slot was er dinsdag het droevige berichtje dat Tante Terry
overleden was. Een icoon voor alle Vlaamse kinderen in de
jaren 60 en 70 van vorige eeuw. Sommige dingen staan voor eeuwig
in je geheugen gegrift. Nu nog zingen wij de liedjes voor onze
kleinkinderen die zij ons 60 jaar geleden aanleerde.
Klein klein kleutertje heeft deze week een traan weggepinkt.
Groetjes Liliane